حامد عسکري شاعر و نويسنده ايراني پس از سفر حج تمتع خود، آن را در قالب سفرنامه به رشته تحرير در آورده و با همت انتشارات اميرکبير به چاپ رسانيده است. عسکري برخلاف تصور خواننده از همان ابتدا داستانش را به نحوي خاص و جديد شروع مي کند، چنان که خواننده انتظار دارد داستان از ورود نويسنده به حجاز آغاز شود اما عسکري با خاطرات دوران کودکي اش و تصوراتش از خدا شروع به نوشتن مي کند و ابتدا نويسنده را با ذهنيات و تصورات خودش آشنا مي کند. عسکري در حادثه ي دلخراش زلزله ي بم بسياري از نزديکان خود را از دست داده و پس از آن براي ادامه تحصيل به تهران رفت و شايد به همين دليل باشد که خانواده و به خصوص مادر در داستانش نقش پر رنگي دارند همچنين که مي توان نشانه هاي زيادي را در اين کتاب پيدا کرد که حاکي از تعلق خاطر نويسنده به شهر مادري اش يعني بم است. بنا بر اظهارات خود نويسنده در مصاحبه اي که با يک شبکه خبري انجام داده بود، وي سعي داشته که تنها تجربيات شخصي خود را از يک اتفاق بزرگ بنويسد و مطالب به دور از هرگونه پيش داوري و يا تعصبي باشد. اين کتاب تنها يک ماه پس از چاپ نخست توانست به چاپ پنجم هم برسد. انتشارات اميرکبير اين سفرنامه را در 244 صفحه منتشر کرده است.