در رمان «فرار به جابلقا» نويسنده کوشيده با الهام از هفت خوان رستم در شاهنامه فردوسي و شهر افسانه ‌اي اساطيري جابلقا، روايتي متفاوت از جنگ تحميلي و فتح خرمشهر را براي نسل نوجوان ارائه دهد. اين اثر يک کار تربيتي و روانشناختي است با اين ايده که چگونه يک نوجوان در مراحل اوليه زندگي با مسائل سطحي برخورد مي‌ کند ولي با گذشت زمان و بالا رفتن سن به درک و شعور مي ‌رسد. در اين رمان هم، در ابتدا قهرمان داستان جذب شعارهاي جبهه مي‌ شود و همراه با اين شور و شوق قدم به محيط جبهه مي‌ گذارد ولي اتفاقاتي که در محيط جبهه برايش مي‌ افتد و تجربياتي که کسب مي‌ کند باعث مي‌ شود اين شور تبديل به شعور ‌شود.