نماي نزديک:خاطرات شفاهي اکبر کمالي در کتاب «وري وقت جنگه» به گوشه‌هاي متفاوتي از تاريخ هشت ساله دفاع مقدس مي‌پردازد. اين کتاب با شرح بخشي از رويدادهاي زندگي يکي از رزمندگان دوران جنگ، مخاطب را به بطن زندگي نوجواني مي‌برد که از سويي با فقر و بي‌پولي در کنار شانزده برادر و خواهر خود در حال جدال است و از سوي ديگر براي دفاع از آرمان‌هاي انقلاب و مبارزه با دشمنان متجاوزي که قدم در خاک ميهن‌اش گذاشته‌اند، داوطلب اعزام به جبهه‌هاي جنگ‌ مي‌شود. کمالي در عين سن و سال کمي‌ که دارد با پيوستن به صف رزمندگان دفاع مقدس از عهده انجام مسئوليت‌هاي عظيمي بر مي‌آيد که امروز مطالعه آنها هر مخاطبي را شگفت‌زده مي‌کند. وي که در روستاي مهدآباد در نزديکي شهرستان برازجان (استان بوشهر) به دنيا آمده و تا امروز نيز در همين منطقه سکونت دارد، همان نوجوان سخت‌کوش ديروزي است که به دليل خاستگاه جنوبي‌اش جنگ را در متن زندگي‌ خانواده و همشهري‌هايش لمس کرده و همين هم انگيزه اصلي او براي رفتن به جبهه بوده است. کمالي حالا صاحب خانواده و زندگي مستقلي است ولي آن طور که سيدقاسم حسيني، مصاحبه‌گر و تدوين کننده نهايي کتاب، عنوان مي‌کند خاطراتش از جنگ بيان امري جاري و مستمر است نه حادثه‌اي که در گذشته اتفاق افتاده و تمام شده ست. اين ويژگي، جلوه‌اي به روايت او از جنگ تحميلي داده که خيلي کمياب و ارزشمند است و حاصل آن اينک در کتاب «وري وقت جنگه» در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد. مخاطب با مطالعه اين اثر‌ همچون مسافري است که در کنار کمالي و دست در دست او به روزهاي فراموش‌نشدني دوران دفاع مقدس سفر مي‌کند؛ اما پيش از آن و در جريان فصل‌هاي ابتدايي کتاب شرح موثري از وضعيت خانوادگي و تاثير شدايد فقر بر اعضاي خانواده راوي ارائه شده است که براي آغاز همراهي و قدم نهادن در مسير چنين سفري نقش چشمگيري دارد. اما شايد انطباق و هماهنگي زيبايي‌شناسانه‌ فرم و محتوا عمده‌ترين ويژگي اين کتاب باشد که موجب ارتقا و اعتلاي وجه ادبي آن شده است؛ اگرچه اين به وجه تاريخي اثر و ارزش استنادي آن لطمه‌اي وارد نکرده و اين دستاورد کمي نيست.