کتاب تکنولوژيک يا فن‌آوريک، مساله چيست؟ نوشته سعيد طلايي، نوشته‌اي طنز درباره وسايل ارتباطي و چگونگي استفاده از آن براي نوجوانان است، به طور کلي اين مجموعه سعي در انتقاد از رفتارهاي نسل جديد در برخورد با تکنولوژي، فضاهاي مجازي و معضل کتاب نخواني داشته است. همان‌طور که خودتان هم مي‌دانيد انسان در زندگي به همدم و همراه نياز دارد. نياز به داشتن همراه باعث شد که پديده‌اي به نام خانواده به‌ وجود بيايد که بعدها نوشابه خانواده با الگوبرداري از همين پديده اختراع شد. از آن‌جا که انسان نمي‌توانست همواره خانواده‌اش را به همراه خود داشته باشد و از سوي ديگر به اين دليل که خانواده در جيب جا نمي‌شد. بشر تصميم به اختراع تلفن همراه گرفت. البته تلفن‌هاي ثابت از ديرباز اختراع‌ شده بودند اما از آن‌جا که تلفن‌هاي ثابت بودند و انسان‌ها متحرک، بشر همواره با مشکل روبرو بود. تلفن‌هايي که باسيم به يک نقطه متصل بودند نمي‌توانستند همراهان مناسبي براي آدميزاد باشند. بشر در خيابان، در مدرسه، در تاکسي و اتوبوس به تلفن دسترسي نداشت و حس اين که مشترک مورد نظرش در دسترس نمي‌باشد همواره او را آزار مي‌داد. تا اينکه روزي بشر از مغازه تلفن همراه فروشي يک تلفن همراه خريد و از آن روز بود که ديگر مشترک مورد نظر همواره در دسترس بود. تلفن‌هاي همراه در ابتدا به‌ اندازه يک کوزه بودند و در واقع اين‌‌قدر محکم و سنگين بودند که مي‌شد از آن‌ها به‌ عنوان گوشت‌کوب استفاده کرد اما رفته‌ رفته و با بزرگ شدن آقاي استيو جابز تلفن‌هاي همراه کوچک و کوچک‌تر شدند به‌ نحوي‌ که آخرين شنيده‌ها حاکي از اين است که دانشمندان توانسته‌اند تلفن‌هاي همراهي در ابعاد نانو بسازند و با تزريق آن‌ها به بدن نياز انسان را به در دسترس بودن مشترک مورد نظر رفع کنند. البته توصيه مي‌شود به شنيده‌ها اعتماد نکنيد. معلم تعليمات اجتماعي به ما ياد داده است که انسان يک سري نيازهاي اساسي دارد. اگر نيازهاي اساسي انسان بر طرف نشود، آدم دچار حس عدم بر طرف شدن نيازهاي اساسي مي‌گردد. نيازهاي اساسي انسان از نظر سعيد طلايي، نويسند? کتاب، علوم اجتماعي عبارت‌اند از خوراک، پوشاک و مسکن. اما يک نياز ديگر در انسان وجود دارد که نياز فوق اساسي ناميده مي‌شود. به اين معنا که آدم حاضر است خوراک، پوشاک و مسکن نداشته باشد، در حالي‌ که گوني به تن کرده گوشه خيابان بخوابد و نان و اسمارتيز بخورد اما آن نياز فوق اساسي‌اش بر طرف شود. آن نياز فوق اساسي تکنولوژي نام دارد. تکنولوژي يا همان فناوري عبارت است از آنچه زندگي را براي بشر راحت‌تر مي‌کند و انسان را تکنولوژيک يا فناورانه بار مي‌آورد. حسن‌ کچل يک نمونه بارز از انسان تکنولوژيک بار آمده ماقبل تکنولوژي يا انسان فناورانه پيش از فناوري است. واژه «تکنولوژي» از دو کلمه «تکنو» به معناي مهارت و «لوژي» به معني دانش تشکيل‌ شده و عبارت «فناوري» از دو واژه «فن» به معناي آنچه در کاراته به کار مي‌رود و «آوري» به معناي حمل بار به سمت مقصد تشکيل گرديده است. هر چند چرخ‌ خياطي، زودپز و سيفون هم هر يک به‌ نوبه خود تکنولوژي محسوب مي‌شوند اما نويسنده در اين کتاب قصد دارد راجع به تکنولوژي‌هاي نوين که در زندگي روزمره ما کاربرد پيدا کرده‌اند صحبت کند. تکنولوژي‌هاي نوين، امروزه به شکل‌هاي مختلفي در زندگي بشر و به‌ ويژه در جيب او وارد شده‌اند. گوشي‌هاي موبايل، تکنولوژيک‌ترين يا به عبارتي فناورنده‌ترين رفيق بي‌کلک آدميزاد امروزي هستند که همان‌ طور که انتظار مي‌رود در جيب‌هاي آدميزاد يافت مي‌شوند. تبلت‌ها هم نوعي ديگر از رفقاي بي‌کلک هستند که در جيب بشر جا نمي‌شوند. تلويزيون هم يک رفيق بي‌کلک قديمي‌تر است که جا شدن آن در جيب موضوعيت ندارد. پيش‌ از اين که بشر بتواند به تکنولوژي دست پيدا کند همواره خود را سرزنش مي‌کرد. حتي يکي از افراد بشر که داروين نام داشت به اين نتيجه رسيده بود که نسل انسان به ميمون برمي‌گردد و انسان همان ميمون‌ پيشرفته است از بس‌ که نافناور و خنگ است. اين‌ همه خود خوار پنداري تنها به اين دليل بود که انسان در زمان داروين از تکنولوژي بهره‌اي نبرده بود و حتي از داشتن گوشي تلگرام بر روي تلفن همراه محروم بود. بعد از اختراع تلفن همراه و رشد فناوري‌هاي نوين دانشمندان به اين نتيجه رسيدند که انسان نمي‌تواند از نسل ميمون باشد و احتمالا از نسل آدم فضايي‌هاست از بس‌ که فناور و غير خنگ است. به‌ بيان‌ ديگر جناب آقاي استيو جابز خودباوري در انسان‌ها را به حدي متبلور کرد که خيلي زياد بود. اين روزها مي‌گويند هر چيزي غيرمستقيمش از مستقيمش بهتر است. براي مثال مي‌گويند اگر مي‌خواهيد از کسي انتقاد کنيد، انتقادتان را به شيوه غيرمستقيم عنوان کنيد. حتي اگر مي‌خواهيد به کسي پيشنهاد بدهيد نيز، پيشنهادتان را به