معرفي کتاب براده ها کتاب حاضر، مجموعه‌اي از گزين گفته‌هاي شاعر معاصر، مرحوم سيد حسن حسيني است که موضوعاتي مانند: هنر، هنرمند و نقد هنري، شعر و شاعران و موضوعات گوناگون در سه بخش گزينش شده است. نويسنده در خرداد 1365 در مقدمه کتاب به عنوان حرف اول چنين آورده است. براده‌ها ساده‌ترين نامي است که مي‌توان بر اين مجموعه نهاد و شايد هم برازنده‌ترين تراشه‌هاي فکر در گوشه و کنار کارگاه خيال و براده‌هاي قلم در کف آهنگري محقر تشبيه و تمثيل. سخت و مختصر است اما مفيد بودنش را نمي‌دانم. اميدوارم مضر نباشد. در اين دفتر سخن از هر دري است،‌ اما يقين ندارم در هر سري بگيرد. باري اين هم کاري است که شيرازه‌اش را پراکندگي و تعدد موضوعات بسته است. در اين کتاب نويسنده از هر دري سخن گفته است. از هنر، هنرمند تا نقد هنري که در آن به جايگاه هنر در ميان مردم، نخبگان و صاحب‌نظران پرداخته و دربارة هنرمندان مقلد آورده است: هنرمندان مقلد هم مراتب و درجاتي دارند. همه طوطيها نمي‌توانند حرف زدن انسان را تقليد کنند. وي دربارة نقش هنر در زندگي آن را به نردبان شبيه‌تر مي‌داند تا آسانسور، زيرا وسيلة بالا رفتن است، اما بالا برنده نيست. حسيني در گزين گفته‌هايش هنرمند را متعهد عالم قدسي تعريف مي‌کند و دربارة هنرمند مي‌گويد: براي هنرمندي که با معاد مؤمن است «هنر مقطعي» و «هنر گذرا» ترکيباتي خالي از محتوا هستند. براي هنرمنداني از اين دست هر اثري ماندگار است. وي نقاد را به پليس تشبيه مي‌کند که اگر بنا شد،‌سرقت هنري فراگير مي‌شود «آنجا که پليس نقد نباشد، سرقت ادبي يک امر طبيعي است» در بخش با شعر و شاعران نويسنده در پي شعر و شاعران است که ستايندة عالم بالا و جهان قدسي باشد،‌ تا دچار ضعف بينايي نگردد «شاعراني که دچار ضعف بينايي هستند معمولاً در چاه زنخدان سقوط مي‌کنند. وي دربارة شعر مي‌گويد «يک شعر خوب يک راز سر به مهر است که شاعر و خوانندة شعر در افشا شدن آن سهم مساوي دارند. حسيني شعر را ناب تعريف مي‌کند و در بند وزن و قافيه نمي‌داند «تسلط بر وزن و قافيه کار شاعري را آسان مي‌کند اما شاعر نمي‌سازد.