شرجي آواز احمد عزيزي اين اشعار را در قالب مثنوي سروده است. محتواي بيشتر اين اشعار عارفانه است و در اين اشعار از پيامبر اکرم (ص)، مدينه و مکه، حضرت علي و مناجات هايش با چاه، فتح خيبر، حضرت مسيح و حضرت مريم ياد مي کند و اشعاري در مدح آن ها مي گويد. شاعر در بعضي از اشعار هم حسرت دوران جواني و ايام از دست رفته گذشته را مي خورد و در بعضي جاها هم ياد روستا مي کند و به روستاييان و آب و هواي خوش و خرم غبطه مي خورد. شاعر آغاز سخن و آغاز کتاب را با نام زيباي محمد(ص) آغاز مي کند و با نام اصغر شش ماهه امام حسين و ياد شام غريبان و عاشوراي حسيني به پايان مي برد. گزيده متن مدتي اين مثنوي تأخير شد ديدم آواز حقيقت دير شد زندگي گول تکلم خوردن است بي تو بودم، بي تو بودن مردن است.