کتاب شب و قلندر رمان «شب و قلندر»، هشتمين اثر چاپ شده «منيژه آرمين» در زمينه ادبيات داستاني است که تلفيقي از افسانه و واقعيت است. اين کتاب، اولين اثر از يک چهارگانه تاريخي است که از زمان مشروطه شروع شده و سپس در ادامه به چهار دوره مهم تاريخ معاصر مي پردازد. رمان «شب و قلندر» گستره زماني استقرار قاجار تا مشروطه را در برمي‌گيرد. داستان «شب و قلندر»، ماجراي افراسياب، سرکرده چهل دزدي است که در سرخ کوه پناه گرفته اند و کاروانيان را تاراج مي کنند. تحول و سرگشتگي افراسياب، اساس اين رمان را در بر گرفته است. نگارنده با تبعيت از ساختار رمان رشد و کمال، بالندگي و استحاله افراسياب را بيان مي کند. داستان اين رمان از جايي شروع مي شود که افراسياب در يک غارت، قاليچه اي در ميان بارِ مسافران مي يابد و فقط اوست که از بين ديگر دزدان صدايي شبيه لالايي مادران در سياه چادرها را از درون قاليچه مي شنود که با صداي بادِ صحرا آميخته شده است. سپس ناگهان تصوير زن روي قاليچه زنده شده و زن از ميان قالي بيرون مي آيد. افراسياب پس از سال ها راهزني، با ديدن زن درون قاليچه دچار کابوس شده و همراه قالي و بي خبر، از راهزنان جدا شده و در جستجوي حقيقت و يافتن جايي که فکر مي کند صداي درون قاليچه مربوط به آنجاست به راه مي افتد و از خود مي پرسد: «من کيستم؟»...