نماي نزديک:موضوع اين کتاب بيان و تشريح يکي از رويدادهاي تاريخي انقلاب اسلامي از زبان عامل و شاهد آن است؛ رويدادي که از يک سو به اوج‌گيري روند انقلاب از طريق ايجاد دلگرمي، اميد و روحيه بخشي به مردمي که در جريان مبارزه و انقلاب شرکت داشتند، کمک کرد و از سوي ديگر به تخريب روحيه حکومت و تسريع در روند سقوط رژيم پهلوي منجر شد. محمدرضا حافظ‌نيا که اين خاطرات را روايت مي‌کند، تنها زنداني سياسي است که پيش از انقلاب موفق به فرار از زندان شده است. وي يکي از افسران ارتش رژيم پهلوي است که در 23 مرداد 57 دست به اسلحه برد و فرمانده تيپ 77 خراسان را به هنگام سان‌ديدن از سربازان ترور کرد. مرور رنج‌هايي که اين افسر آزاده طي اين دگرگوني کشيده و شرح مصايب وي که تحت تاثير موج‌هاي برخاسته از انقلاب بوده بدون شک يکي از قسمت‌هاي جذاب اين اثر است. چگونگي الگوپذيري حافظ‌نيا از شخصيت‌هاي ممتازي نظير آيت‌الله طالقاني که در پيشبرد انقلاب نقشي انکارناپذير داشتند، از ديگر سرفصل‌هاي خواندني وبه يادماندني کتاب «خاطرات محمد‌رضا حافظ‌‌‌نيا» است. شايد همين جذابيت باعث شده که از سوي نهادهاي مختلف چندين بار خواسته شده تا داستان اين زندگي به صورت فيلم سينمايي ساخته شود. اين کتاب با خاطرات کودکي، محل تولد، خانواده و تحصيلات حافظ‌نيا در روستاي خراشاد از توابع بيرجند آغاز مي‌شود و طي آن با سختي‌هايي که راوي براي ادامه تحصيل در آن زمان با آن مواجه بوده از نزديک آشنا مي‌شويم. با قبولي حافظ‌نيا در رشته جغرافياي طبيعي دانش سراي عالي در سال 1352 و مهاجرت او به تهران، فصل جديدي از زندگي او آغاز مي‌شود. حافظ‌نيا پس از ذکر خاطرات خود از دوران زندان و چگونگي رهايي، در صفحات آخر کتاب به فعاليت‌هايش در کادرهاي اجرايي بعد از پيروزي انقلاب پرداخته است. با پيروز شدن انقلاب او در کميته‌، سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، فرمانداري، بخشداري و مدارس به فعاليت پرداخت و با پي‌گيري تحصيلات خود در سنگر دانشگاه مشغول به خدمت شد.