نماي نزديک:تاريخ‌ نگاري عصر مدرن واجد خصلت‌هايي به کلي متفاوت با گذشته است و روندهاي تحليلي آن نيز از جهات متعددي با شيوه‌هاي مورد استفاده وقايع‌نگاران دوران پيشامدرن و ماهيت سلسله‌اي و نسب‌شناسانه آثار آنها تمايز دارد. بدون شک بازشناسي و تبيين هر يک از اين وجوه افتراق در جاي خود روشنگر و پرفايده است اما آنچه بيش از هر عامل ديگري آثار تاريخي امروز را از گذشته جدا مي‌کند صبغه مردمي آن است که از اين حيث «ايران شده هلسطين» نمونه جالبي است. مولف در اين کتاب با اشاره به بيانات مقام معظم در خصوص ضرورت کاربست قالب‌هاي بياني مناسب براي ارائه تاريخ انقلاب اسلامي و معرفي «زبان هنر» به عنوان يگانه «زبان انقلاب»، به سراغ کساني مي‌رود که تاکنون کمتر تاريخ‌نويسي به آنها مراجعه کرده است. او با گوش دادن به خاطرات اشخاص بي‌نام و نشان و عاري از هر گونه تشخص و امتياز درباره حوادث پيش از پيروزي انقلاب اسلامي در بجنورد در مي‌يابد که هيچ سند و متن تاريخي نمي‌تواند بهتر از همين‌ خاطرات حوادث تاريخي آن برهه حساس از نهضت اسلامي را بازگو کند به همين جهت تصميم مي‌گيرد تا با مکتوب کردن و حذف حشو و حواشي آنها، روايتي سرراست و به دور از هر گونه پيچش و تعليق از تاريخ انقلاب اسلامي در بجنورد به دست دهد که اين يعني استفاده از «زبان هنر» در يک متن تاريخي.