اين کتاب شامل 9 داستان کوتاه است که در نيمه نخست دهه 1920، يعني اوايل فعاليت ادبي بولگاکوف، نوشته شده اند. علاوه بر آنها دو سند نيز به قلم نويسنده بزرگ در کتاب گنجانده شده است: يکي نامه جسورانه يي است که بولگاکوف مستقيما به استالين نوشته و در آن تقاضا کرده بود به علت عدم امکان انتشار و اجراي آثارش به او اجازه مهاجرت از شوروي داده شود. در اين گفت وگو بولگاکف محدوديت هاي خود را بيان کرد و گفت که يک نويسنده روسي به سختي مي تواند خارج از وطنش به فعاليت بپردازد و اين گونه شد که اجازه ادامه کار آزادانه به او داده شد و سبب شد اين نويسنده فعاليت هاي هنري خود را ادامه دهد. بولگاکف در بخشي از زند گينامه خود نوشته بود که هيچ گاه قصد ارسال اين نامه را نداشته است.