حکايت ما و ابوالهول، نقد هنري، تعريف هنر، پيوند هنر و فلسفه، انواع نقد هنري در قرن حاضر، تبارشناسي نقد هنري، خودشيفتگي و نابسامانيهاي نقد هنري، نقد هنري و آموزش هنر و گفت‌ و شنودي بي يال و د‌ُم در باب نقد هنري از محتواي اصلي کتاب به شمار مي‌رود. انگيزه از گردآوري مقالات کتاب گشودن دريچه‌اي به چشم‌انداز پيشينه و حال گونه‌هاي نقد هنري و روشن کردن زمينه‌ها به منظور درک عميق‌تر پرسشهايي است که در رابطة پيچيده ميان منتقد و اثر هنري مطرح مي‌شود. اگر نقد هنري بتواند با هر تدبير و تمهيدي که شده، تفاوتهاي فاحش ميان ديدن و تماشا کردن را به مردم بياموزد و راه و روش پرداختن به لايه‌هاي دروني اثر هنري را نشان دهد، بي‌ترديد به يکي از اهداف انساني خود دست يافته است. نقد هنري، از يک طرف به نحوة نگرش يک نسل صدا مي‌دهد و از طرف ديگر ابزار دريافت اين صدا و بازتاب روح زمانة خود شمرده مي‌شود. انتخاب عنوان «هنر نقد هنري» از آن جهت است که تفسير و تحليل اثر هنري و پرداختن به چنين شاخة پيچاپيچ و پرباري از فرهنگ انساني، خود هنري است که مي‌بايد رشد کند و شکوفا شود؛ هنري است که آسان به دست نمي‌آيد و بدون بازنگريهاي مداوم و گشت و واگشت در عرصة هنر حاصل نمي‌شود. «هنر نقد هنري» در واقع يک ارزيابي تاريخي دربارة سنت پانصد سالة نقد هنري و بررسي کلي نقد و نظرهاي معارض است؛ البته نه چندان که به يافتن سوزن در انبار کاه تعبير شود. کتاب حاضر، دغدغه است بر باورها و انديشه‌هايي که کمتر در جامعه علمي مطرح شده است. مراد از گردآوري اين کتاب مطرح کردن پرسشهايي است بي‌آنکه ادعاي ارائة پاسخ قطعي در ميان باشد. هر فصل را مي‌توان مستقل از ديگري مطالعه کرد و در پايان هر فصل، نخست پانوشتهاي کوتاهي افزوده شده و سپس فهرست منابعي که از آنها استفاده شده، يا به آنها استناد شده آمده است.