اغلب کتاب‌هايي که تاکنون درباره نشانه‌شناسي نوشته و يا ترجمه شدند، يک مشکل مشترک دارند؛ متاسفانه بسيار گيج‌کننده و مبهم بوده‌اند و علاقه‌مندان به اين موضوع را دچار سردرگمي کرده‌اند. مهدي پارسا به همين دليل سراغ کتاب دانيل چندلر رفته و با آگاهي از نثر روان و فهم آساني که کتاب از نشانه‌شناسي ارايه مي‌دهد، آن را به فارسي برگردانده است. نشانه‌شناسي رشته‌اي بسيار گسترده و جامع است و هيچ خوانشي از آن نمي‌تواند ادعاي فراگيري و جامعيت داشته باشد؛ از همين رو نويسنده کتاب سعي کرده با ارايه مفاهيم کليدي اين علم و تاکيد بر نشانه‌شناسي ساختار‌گرا، درک کلي را از اين موضوع به مخاطب ارايه دهد. تاکيد نويسنده بر نشانه‌شناسي ساختارگرا باعث شده تا کتاب براي کساني که مي‌خواهند از نشانه‌شناسي در تحليل‌هاي متني استفاده کنند، بسيار مفيد باشد. در واقع، اين کتاب براي کساني به نگارش درآمده که دوست دارند نظام‌هاي نشانه‌اي را بشناسند و بدانند که معنا چگونه ساخته‌ و واقعيت چگونه بازنمايي مي‌شوند. چندلر در اين کتاب مي‌کوشد تا از نشانه‌شناسي به عنوان رويکري به ارتباطات که بر معنا و تفسير تاکيد دارد، ياد کند و با بررسي الگوي ارتباطي مبتني بر انتقال معنا، آن را به چالش بکشد و به مخاطبش بگويد که نشانه‌ها صرفا معنا را حمل نمي‌کنند، بلکه يک رسانه هستند که معنا در آن ساخته مي‌شود.