نويسنده در کتاب اول به «تعريف تروريسم»، «انواع تروريسم»، «تقسيم جغرافياي تروريسم»، «علل تأثيرپذيري انسان‌ها در مسير فداکاري مخاطره‌آميز» پرداخته است و در کتاب دوم به «نظريه فداکاري در انقلاب اسلامي»، «تعارض سياسي»، «تعارض فرهنگي ميان حاکميت». اقدام تروريستي بايد آن قدر براي عامل آن اهميت داشته باشد که ارزش فداکاري (صرف نظر از هرگونه ارزش‌گذاري) را داشته باشد و اين بر ضرورت وجود يک نظام فکري و سياسي مشخص نزد تروريست تأکيد مي‌کند. کتاب «دو نظريه تروريسم و فداکاري در ايران» از اين حيث نمونه خوبي به شمار مي‌آيد که مؤلف از همان آغاز با تفکيک و تميز نهادن ميان دو نوع خشونت سياسي ذيل تعاريف «آناني که در راه رسيدن به اهداف سياسي به اعمال خشونت آميز تروريستي دست مي‌زنند» و «آناني که در دفاع از ملت در مبارزه‌اي قهرآميز فداکاري مي‌کنند و به شهادت مي‌رسند»، به بحث درباره تروريسم در ايران و انواع و انگيزه‌هاي متعدد آن پرداخته است. در ادامه هم با يادکرد نخستين چهره‌هاي انقلابي که مورد هدف اقدامات تروريستي گروه‌هاي سازمان‌يافته واقع شدند، «گروه فرقان» را مورد بررسي قرار داده و از ارتباط سفارت آمريکا در ايران(لانه جاسوسي) با اين گروهک انحرافي پرده بر مي‌دارد. «نظريه فداکاري در انقلاب اسلامي» عنوان بخش دوم اين کتاب است که پس از مقدمه‌اي مستوفا در زمينه «حاکميت‌ها و حاميان و مخالفانشان» و تقسيم بندي گروه حاميان به انواع مختلف: حاميان فداکار، حاميان معتقد، حاميان متقاعد، حاميان فداکار متوقع، حاميان مجبور، حاميان فعال و حاميان عادي، به تبيين کليه مفاهيم مطروحه در پيوند با مصاديق مشخصي از انقلاب مي‌پردازد.