معرفي كتاب پس از بيست سال اثر سلمان كديور «به راستي حسين را چرا کشتند؟» اين پرسشي است که با گذشت قريب به 1400 سال از شهادت سيدالشهدا (ع) همچنان مطرح است. با وجود اينکه به اين پرسش در طول تاريخ بارها پاسخ داده شده اما همچنان پرسشي کليدي محسوب مي‌شود زيرا تاريخ پيوسته در حال تکرار است و انسان نيز موجودي است که عبرت نمي‌گيرد. علاوه بر اين همواره حاکماني بوده‌اند که با محو کردن اصل ماجرا و پر و بال دادن به حواشي پاسخ دادن به اين پرسش را به تعويق انداخته تا راحت‌تر بتوانند قدرت را حفظ کنند. با منحرف کردن ذهن جوامع از اصل موضوع که چرا حسين را کشتند در واقع انگيزه‌هاي قيام حسيني را محو و کم‌رنگ مي‌کنند تا بيشتر بر اريکه قدرت تکيه بزنند. حال سلمان کديور در رمان تحسين شده «پس از بيست سال» تلاش کرده تا اين پرسش را پاسخ بدهد و مخاطب را در معرض جواب‌هايي براي اين سوال قرار دهد. پرسشي که آخرين کلمات رمان سترگ او است و کتاب با آن به کار خود پايان مي‌دهد. رماني که از کربلا آغاز مي‌شود و با يک چرخش زماني به روزگار خلافت خليفه سوم و حکمراني معاويه در شام مي‌رود و تصويري از آن روزگار در کنار دسيسه‌ها و کلک‌هاي «پسر هند» را به خواننده نشان مي‌دهد که چگونه براي حفظ قدرت دست به هر توطئه و حيله‌اي مي‌زده تا بتواند دو روز بيشتر بر مسند حکومت شام بنشيند. در واقع کديور در اين اثر ريشه و پاسخ پرسش پاياني خود را در سال‌هايي مي‌داند که راحت‌طلبي و زياده‌خواهي خواص زمينه پديد آمدن انحراف در جامعه اسلامي را دامن زد. کديور در اين رمان 750 صفحه‌اي خواننده را به کوچه پس کوچه‌هاي شام مي‌برد. کوچه‌هايي که در آن جوانان شامي که روزگاري روميان بر آنها مسلط بودند، حالا در روزگار اسلام به همان اعمال و رفتارهايي مشغول هستند که سابق بودند و تمام اين‌ها از دولت حکومت بني‌اميه است که براي حفظ قدرت و البته نابود کردن آثار اسلام، اسلامي اموي را ترويج کردند و آنها را از معارف ناب ديني دور نگه داشتند. معارفي که منبع و سرچشمه آن 25 سال خانه‌نشين بود ولي توسط معاويه و خاندانش چنان تبليغاتي عليه حقيقت او صورت گرفته بود که هيچ‌کس تصور نمي‌کرد که اسلام علي(ع) همان اسلام محمد(ص) است تا جايي که برخي در زمان شهادت مولاي متقيان در محراب مسجد کوفه، گفتند «مگر علي نماز مي‌خوانده؟» و اين کاري است که کديور در رمانش انجام داده و تصويري از روزگار خلافت عثمان برمسلمين و حکمراني معاويه بر شام را نشان مي‌دهد و در واقع سراغ ريشه‌هاي انحراف در امت اسلام رفته که زمينه به قتل رساندن سبط پيامبر را فراهم کرد.