شريفي درباره "نردبان آسمان" مي نويسد: «اين کتاب شرح مثنوي نيست. گزارشي از مثنوي به نثر است که شايد بتوان آن را برگردان تفسيري مثنوي دانست. کوشيدم با «نوشتن» براي خواننده اي که نه مثنوي خوان متخصص است و نه کاملا بيگانه با مثنوي، خواندن دقيق مثنوي را محقق کنم. يکي از وجوه تمايز اين کتاب روش کار نويسنده است که ابتدا کوشيده معني و مفهوم نهفته در هر بيت را دريابد و آنگاه آن را به زباني حتي الامکان روشن بيان کند از اين رو، ضمن لحاظ کردن تمام ابيات، هر «پاره معنايي» در مثنوي را يک واحد تلقي کرده و به صورت پاراگرافي آورده و از آوردن معني ابيات و دنبال هم کردن آنها پرهيز کرده است. اين روش بيش تر به ترجمه آزاد شبيه است که به مقتضاي آن مفاهيم تکراري يا جزئياتي که لازمه نظم است تکرار نمي شود و تمرکز روي انتقال جان کلام است. يکي از مهم ترين عوامل در فهم مثنوي دريافت اشارات مولانا به آيات و احاديث و روايات است. از اين رو، شريفي کوشيده جهت روشن شدن پيشينه قصه ها و تمثيلات مثنوي در "نردبان آسمان" پيوستي را تدارک ببيند تا جامع پژوهش هاي مأخذشناسي مثنوي باشد. شريفي براي تفکيک بخش هاي داستاني از بخش هاي غير داستاني و تعليمي - که کاري است دشوار و ممکن است بر معناي ابيات هم اثر بگذارد - با تغيير در اندازه قلم متن کوشيده خواننده ارتباط راحتي با کتاب داشته باشد. شريفي در خلال متن منثور، برخي از ابيات را برگزيده و نقل کرده تا ارتباط خواننده با نظم مثنوي قطع نشود. او سه دسته ابيات را نقل کرده: ابياتي که حاوي انديشه اي نغز يا فکري درخشان است، ابيات مثلي، ابيات ساده و زيبا و پاره هايي از مناجات ها.