«فلسفه‌ي تنهايي» از کتاب‌هاي مجموعه تجربه و هنر زندگي نوشته لارس اسونسن است که به فلسفه، جوهر و ابعاد گوناگون تنهايي و رابطه تنهايي با مفاهيم ديگري همچون دوستي، اعتماد، فردگرايي، سلامتي، مسئوليت و... مي‌پردازد. اين کتاب شما را وامي دارد که با واقعيت خود روبه‌رو شويد و در آن تأمل کنيد، خود را از نو بشناسيد و درک خود را از مفهوم تنهايي گسترش دهيد. حساس تنهايي، احساسي است که همگي‌مان از کودکي با آن آشنا هستيم، از آن روزي که انگار همه همبازي داشتند غير ما؛ از آن شبي که در غم تنهايي گذرانديم، هرچند خيلي دلمان مي‌خواست همراه و همدمي داشته باشيم؛ از آن مهماني که در آنكتاب فلسفه تنهايي هيچ‌کس را نمي‌شناختيم و دور و برمان پر از آدم‌هايي بود که سخت گرم صحبت با هم بودند؛ از آن شبي که کنار همدم‌مان به خواب رفتيم اما مي‌دانستيم که ديگر همدم يکديگر نيستيم. اين کتاب شامل هشت فصل تحت عناوين جوهر تنهايي، احساس تنهايي، چه کساني احساس تنهايي مي‌کنند، تنهايي و اعتماد، تنهايي دوستي و عشق، فردگرايي و تنهايي، خلوت گزيني، احساس تنهايي و مسئوليت است. در پيشگفتار اين کتاب آمده است: تقريبا هرآنچه گمان مي‌بردم درباره تنهايي مي‌دانم خلاف از آب درآمد. گمان مي‌بردم مردها تنهاتر از زن‌ها هستند، گمان مي‌بردم آدم‌هايي که احساس تنهايي مي‌کنند منزوي تر از بقيه آدم‌ها هستند. فکر مي‌کردم افزايش چشمگير آنهايي که در خانه‌هاي مجردي زندگي مي‌کنند قطعا تاثير چشمگيري بر شمار آدم‌هايي که احساس تنهايي مي‌کنند دارد. فکر مي‌کردم رسانه‌هاي اجتماعي چون جايگزين معاشرت‌هاي عادي شده‌اند آدم‌ها را تنهاتر کرده‌اند. و البته فکر مي‌کردم احساس تنهايي را، با آنکه پديده‌اي ذهني است، در بستر محيط اجتماعي بهتر مي‌توان درک کرد تا با پرداختن به خصلت‌هاي فردي. گمان مي‌بردم بالاترين درجات احساس تنهايي را در کشورهاي اسکانديناوي مي‌توان جست و يافت و کلا شمار آدم‌هايي که احساس تنهايي مي‌کنند رو به افرايش دارد...