مجيد سليماني، دانش‌آموخته دکتري علوم ارتباطات و پژوهشگر حوزه فرهنگ و رسانه است و اين کتاب را در 7 فصل تنظيم کرده و به دنبال پاسخ به اين پرسش است که بازنمايي ملل شرق، خصوصاً اسلام و مسلمانان در سينماي هاليوود چگونه رخ مي‌دهد و اين بازنمايي در حوزه‌هايي همچون؛ «جنسيت و زنان مسلمان»، «قوميت و نژاد»، «سياست و اسلام سياسي» و «هراس، ترور و وحشت» چگونه دنبال شده است. بنابراين، مجموعه‌اي از دلايل تاريخي شکل‌گيري تصوير مسلمانان را مورد اشاره قرار داده و مباني نظري نظريه بازنمايي، نظريه روايت و مطالعات انتقادي در حوزه شرق‌شناسي و مطالعات پسااستعماري را بررسي کرده است. اين کتاب نشان مي‌دهد که نگاه به مسلمانان به‌عنوان «ديگري» از دانش شرق‌شناسي ناشي مي‌شود، اما وقايعي مانند واقعه 11 سپتامبر 2001 نيز نقطه عطفي در رويکرد اسلام‌هراسانه تمدن غربي محسوب مي‌شود. نتايج تحليل روايت چهار فيلم «در سرزمين خون و عسل»، «ملکه صحرا»، «حرارت جاوا» و «غيرقابل درک» نيز بازنمايي دانش شرق‌شناسي، تحولات تاريخي و سياست‌هاي کنوني ايالات متحده را در سينماي هاليوود را نشان مي‌دهد، اما وضعيت بازنمايي مسلمانان در سينماي هاليوود، نسبت به سال‌هاي گذشته وضعيت متفاوتي يافته است. توجه به قوميت‌هاي متنوع مسلمانان به غير از اعراب، پيچيده شدن روايت‌هاي داستاني و شخصيت‌هاي مسلمان در فيلم‌ها، نقد حاکمان و حکومت‌هاي مسلمان و توجه به درخواست‌هاي سياسي و اجتماعي مسلمانان، از جمله مواردي است که در سال‌هاي اخير در سينماي هاليوود بدان توجه شده است. همچنين نويسنده در اين کتاب معتقد است که فيلم‌هاي اخير، از روايت‌هاي ساده و کليشه‌اي از مسلمانان فاصله گرفته‌اند و مسلمانان را در روايت‌هايي محکوم مي‌کنند که با استدلال همراه است. کتاب «شرق‌شناسي هاليوود» اعتقاد دارد که ذهنيت شرق‌شناسانه، سياست «اسلام‌هراسي» در رسانه‌ها را شکل مي‌دهد و اين سياست نيز به‌عنوان عنصري محوري، جريان‌هاي اجتماعي و سياسي جهان اسلام را مورد هدف قرار داده است. بنابراين مسئله اصلي اين کتاب اين است که روايت از اسلام و مسلمانان در سينماي هاليوود، با توجه به سياست‌هاي راهبردي ايالات متحده و پيشينه تاريخي دانش شرق‌شناسي چگونه بازنمايي مي‌شود. زيرا فرض اين است که روندهاي بازنمايي متوقف نمي‌شوند و روايت کماکان ادامه دارد. بنابراين اين کتاب با «تحليل روايت پسااستعماري فيلم» به شناسايي روايت‌هاي هاليوود مي‌پردازد. تحليل روايت پسااستعماري، نقطه تلاقي «نظريه و روش تحليل روايت ساختاگرا» با «نظريه و مطالعات پسااستعماري» است. مطالعه ساختاري و انتقادي متن رسانه‌اي، با بهره گرفتن از تحليل ساختاري روايت در فيلم و نظريات انتقادي پسااستعماري مي‌تواند وضعيت و موقعيت کنوني بازنمايي را روشن سازد. خصوصاً آنکه در مطالعات بازنمايي، هم پيشينه تاريخي و هم سياست‌گذاري‌هاي کنوني موردتوجه قرار مي‌گيرد. اگر به خوانش روايت‌هاي پسااستعماري و شرق‌شناسانه در سينماي هاليوود علاقمنديد، اين کتاب برايتان جذاب خواهد بود.