احتمالاً در جهان جديد مهم‌‌ترين تحولي كه در قلمرو عشق‌‌شناسي رخ داده است غلبه عشق مجازي بر عشق حقيقي است. عشق‌‌شناسي قدما عموماً «عشق حقيقي» يا «عشق الهي» را بر صدر مي‌‌نشاند، و عشق مجازي را به ديده تحقير مي‌‌نگريست، يا صرفاً آن را وسيله‌‌اي (ولو ارزشمند و حتي جايگزين‌‌ناپذير) مي‌‌دانست براي نيل به عشق حقيقي. اما در عشق‌‌شناسي جهان مدرن، عشق حقيقي همان است كه در چشم پيشينيان مجازي تلقي مي‌‌شد. اين كتاب مشتمل بر ترجمه‌ي پاره‌‌اي مقالات فلسفي مهم در خصوص عشق يا به بيان دقيق‌‌تر، «عشق مجازي»، يعني عشق رمانتيک يا اروتيک ميان انسان‌‌هاست. نويسندگان اين مقالات از جمله فيلسوفان صاحب‌‌نام در سنت فلسفه معاصر هستند، و هريک مي‌‌كوشد تجربه عشق انساني را از زاويه‌‌اي خاص مورد تحليل و بررسي فلسفي قرار دهد.