کتاب «نقشه‌ هايي براي گم شدن» جستارهايي از ربکا سولنيت، مورخ و کنشگر اجتماعي است که با ترجمه نيما م. اشرفي منتشر شده است. اين کتاب با دستمايه قرار دادن موضوعات مختلف، به موضوع گم شدن، گم بودن و گم کردن پرداخته است؛ تا شايد بتوان نگاهي نو به جهان پيرامون به دست آورد و عدم قطعيت آن را پذيرفت. سوزانا هيسلاپ درباره اين اثر اينطور گفته است: «اگر در برزخ خانه‌نشيني ايام همه‌گيري کرونا گرفتار شده‌ايد و نمي‌دانيد چطور اين شرايط جديد را بپذيريد، کتاب ربکا سولنيت را بخوانيد. سولنيت در کتاب نقشه‌ هايي براي گم‌ شدن چندين نقشه‌ فلسفي، خودزندگي‌نگاري و تجربي براي مسيريابي در ناشناخته‌ها ترسيم مي‌کند. او در اين کتاب که راديکال و در عين حال دلگرم‌کننده است بدون آن‌که در دام کليشه بيفتد، نشان مي‌دهد که چطور بهترين چيز براي پيدا کردن در مسيري که انتخاب شما نبوده، اغلب يافتن خودتان است.» جستار را مي‌توان اينطور معنا کرد: «جستار را ادبيات بي‌قرار خوانده‌اند. تعريف جستار روايي براي هر خواننده هنگام خواندن متن، شکل مي‌گيرد، فرو مي‌ريزد و دوباره ساخته مي‌شود. قواعد ثابتي در ميان نيست و به قول اَني ديلارد، جستارنويس هربار بايد فرم خودش را بسازد. جستار فرمي سيال است براي گفتن از رخدادهايي که بر منِ نويسنده گذشته و ردپايشان نه در زندگي او که بر هويتش به جا مانده؛ رخدادهايي که راوي مي‌کوشد به مددشان تکه‌اي شخصي و خاص را در جورچين مفاهيم کيهاني، جهاني و عام جا دهد.» لس‌آنجلس تايمز (Los Angeles Times) اين کتاب را «ترکيبي سحرآميز از خاطرات شخصي، تأملات فلسفي، روايت‌هايي درباره‌ي طبيعت، تاريخ فرهنگي و نقد هنر» مي‌داند و نيويورکر (The New Yorker) آن را «تأملاتي درباره‌ لذت‌ها و مخاطرات گم شدن» مي‌داند… «مجموعه‌اي از سير و سياحت‌هاي دور و دراز که مخاطب را به چشم‌اندازهاي نامنتظره‌اي مي‌برد.»