کتاب «در آمدي بر فلسفه هنر» مي‌کوشد پيش درآمدي بر فنون فلسفه تحليلي باشد. هدف کتاب آن است که خواننده را به پروراندن رويکردهاي خاص خود، به مفاهيم؛ هنر، بازنمايي، بيان، صورت هنري، زيبايي‌شناسي و بسياري مفاهيم ديگر ترغيب کند. اين کتاب درصدد آگاهي بخشي، اطلاع‌رساني و ترغيب به سوي فلسفه تاريخي هنر است. کتاب «در آمدي بر فلسفه هنر» به پنج فصل تقسيم شده‌است. چهار فصل نخست ساختاري موازي دارند و نظريه‌هاي مختلف هنري را مرور مي‌کنند. فصل پنجم منحصراً به اين مسئله اختصاص يافته که چگونه مي‌توان آثار پيشنهادي را در شمار آثار هنري شناسايي يا طبقه‌بندي کرد؟ در بخشي از کتاب با عنوان «هنر و بيان» آمده‌است: «جان کلام نظريه‌هاي بياني اين است که هنر سراسر بيانگر هيجان و احساس است. نظريه القايي و نظريه بيان انفرادي در روايت سر آمد از اين رويکرداند. هر دو نظريه بر آنند که هنر ذاتاً با بيان هيجان سر و کار دارد. اما نظريه‌پردازان بيانگرا، همچون نظريه‌پردازان بازنمايي هنر، در مدعاي خويش به اغراق و مبالغه گرفتار آمدند.»