مردم تهران، هيچگاه تاريخي‌ترين تشييع جنازه يکي از عالمان ديني خود پس از بنيانگذار انقلاب اسلامي، حضرت امام خميني (ره) را فراموش نمي‌کنند. آن روز، تمام راه‌هاي منتهي به بهشت زهرا مسدود بود و آئين تشييع پيکر آيت‌الله طالقاني، با وجود به درازا کشيدن از ساعت 10 صبح تا 4 عصر، انجام نشد و به روز بعد موکول شد. اين بدرقه باشکوه از محبوبيت مردي خبر مي‌دهد که زهرا حيدري در نهمين کتاب از مجموعه «قهرمانان کربلا»، زندگي نوراني، خدمات انقلابي و سوابق مبارزاتي او را به عرصه داستان آورده است. شخصيت اصلي اين کتاب، نوجواني است که در تهران زندگي مي‌کند. دايي او، فيلمنامه‌نويس و از اهالي سينماست. دايي‌ بهروز تصميم دارد به کمک يک کارگردان و تهيه‌کننده، فيلمي مستند ـ داستاني بسازد و کارگردان در مواجهه با خواهرزاده بهروز، متوجه مي‌شود که مي‌تواند از او در نقش کودکي‌هاي آيت‌الله طالقاني استفاده کند. همين ماجرا باعث مي‌شود که قهرمان داستان با قهرماني بزرگ و نامدار از عرصه‌هاي مبارزاتي انقلاب آشنا شود و پا به پاي گروه تحقيق، زندگي پر نشيب و فراز سيدمحمود طالقاني را واگو کند. به گونه‌اي که ما از منش، سير و سلوک، شيوه مبارزاتي، دوستي و پيوستگي با امام امت، نحوه و روش هدايت مردم در مسجد، شرکت او در انتخابات خبرگان، برپايي نخستين نماز جمعه تهران در سال 58 و درگذشت آيت‌الله باخبر شويم. اين کتاب، حتي دلايل شهرت آيت‌الله طالقاني به القابي چون «ابوذر زمان» و «پدر امت» را در قامت داستان آورده و نويسنده تلاش مي‌کند تا با تغيير مداوم قالب از داستان به فيلمنامه و برعکس، حس همذات پنداري بين مخاطب و راوي داستان به وجود آورد. زهرا حيدري براي نگارش اين اثر از دست‌کم 13 منبع گوناگون اعم از کتاب‌هاي حوزه تاريخ انقلاب و پژوهش‌هاي انجام شده در فضاي مجازي بهره برده است.