ايچي گو ايچي يه دعوتنامه‌اي است آشكار به يا حالا يا هيچ وقت، چون علي‌رغم اينكه ممكن است سال‌ها زندگي كنيم، هر ملاقاتي حس خاص خودش را دارد و تكرارناپذير است. شايد دوباره با همان افراد در همان مكان‌ها برخورد كنيم، اما در آن زمان، مسن تر خواهيم بود، شرايط و طبع‌مان نيز متفاوت خواهد بود و همراه خود سنگيني اولويت ها و ديگر تجارب گذشته را حمل مي‌كنيم. دنيا مدام در حال تغيير است و ما هم با گذر زمان، تغيير مي كنيم و از همين رو است كه هيچ‌چيز، هرگز، مثل بار قبل رخ نخواهد داد. اين کلمات ژاپني که شالوده و مفهوم اصلي کتاب، معادل دقيقي در زبان انگليسي يا فارسي ندارد اما اجازه دهيد دو تفسير از آن را که به درک بيشتر آن کمک خواهد کرد، بيان کنيم. ايچي گو ايچي يه مي تواند اين گونه ترجمه شود: ” هر ديدار فقط يک مرتبه” يا “همين لحظه، فقط يک فرصت” آنچه از مفهوم اين تفاسير مي توان استنباط نمود اين است که هر ديداري که تجربه اش مي کنيم، همچون گنجينه اي بي مثال است که هرگز دوباره به همان شکل و سياق تکرار نخواهد شد. بنابراين اگر اجازه دهيم همين طور بگذرد و از کفمان برود، بدون آن که لذتش را برده باشيم، آن لحظه ي بخصوص براي هميشه از دست خواهد رفت. اولين بخش عبارت ايچي گو اي چي يه، در مکتوبات مقدس بودايي ها کاربرد دارد و اشاره مي کند به مدت زماني که از لحظه ي تولد ما آغاز مي گردد تا روزي که مرگمان فرا مي رسد. فرصت رويارويي با زندگي چيزي است که همين حالا ارزاني تان گشته است. اگر اين لحظه را به چنگ نياوريد‌، براي هميشه از دست خواهد رفت. جمله ي معروفي هست که مي گويد شما فقط يک بار زندگي مي کنيد. بنابراين هر لحظه ي منحصر به فرد و تکرار نشدني است. اين چيزي است که همه ي ما آدم هااز کوچک و بزرگ مي دانيم اما به راحتي آن را فراموش مي کنيم وقتي اجازه مي دهيم نگراني هاي روزمره و تعهدات زندگي، وجودمان را در چنگ بگيرند. ايچي گو اي چي يه فراخواني روشن و صريح است به مسئله ي مهم “حالا يا هيچ وقت” . با اين که در نظر داريم سال هاي زيادي زندگي کنيم و براي آن برنامه ريزي داشته باشيم، در هر حال هر ديداري که داريم، ماهيت بي همتاي خود را دارد و هرگز تکرار نخواهد شد.