معرفي کتاب اشک آخر رمان «اشک آخر» بر مبناي حوادث جنگ تحميلي عراق عليه ايران و انقلاب اسلامي روايت شده و نويسنده همانقدر که به موضوع انقلاب در آن توجه کرده، به موضوع جنگ هم پرداخته است. روايت داستان با موضوع جنگ تحميلي از سال63 شروع مي‏شود و در پايان هم باز به موضوع جنگ مرتبط مي شود. بخش عمده کتاب سير زندگي جواني را روايت مي کند که از جبهه آمده و مجروح و بستري است. اساسا بستر اصلي روايت، زمان حال و زمان جنگ است و زمان انقلاب در بازگشت به گذشته (فلش بک ها) و تداعي هاي راوي، جريان پيدا مي کند. عبدي- که يکي از شخصيت‏هاي مهم و کليدي داستان است- موظف است خبر زخمي شدن اشکان را به خانواده او بدهد‎، آن هم به خانواده اي که از دوستانش هستند و اشکان تنها فرزندشان است. اشکان در واقع فرزند يک انقلابي شجاع است که پدرش مجتبي اقبالي به علت اينکه چند جمله عليه شاه حرف زده و در کيفش اسلحه پيدا کرده اند در اثر شکنجه ساواک شهيد شده است. اشکان هم مجبور به زندگي در خانواده اي وابسته به ساواک- نه ساواکي اصلي- شده است. به عبارتي، فرزند آنها نيست و فرزند خوانده اين خانواده به شمار مي رود. عبدي پنج سال است اشکان را مي شناسد. اشکان ارتباط صميمانه اي با عبدي داشته و تحت تأثير او به جبهه جنگ تحميلي رفته اما تقدير و سرنوشت، وضعيتي ديگرگونه را برايش رقم زده است. داستان «اشک آخر» ماجراي اشکان، فرزند منوچهر ظفرمقدم و شايد هم منوچهر اقبالي است؛ داستاني از جنس ميراثي گران بها که از پدر به پسر رسيده است؛ ميراث اشک و خون و رشادت. «اشک آخر» دربرگيرنده 9فصل است. نويسنده هر فصل را به ترتيب اشک اول، اشک دوم، اشک سوم و … نام گذاري کرده و در نهايت در فصل نهم با نام گذاري اشک آخر، رمان خود را به پايان رسانده است. اين رمان، به رغم عنواني که دارد، اصلا با اشک و آه همراه نشده است و سيدهاشم حسيني با روايتي خونسردانه و البته تاثيرگذار، داستان خود را بيان کرده است.