کتاب چاي چوپان «چاي چوپان» عنوان دومين مجموعه شعر عباس احمدي است. عنوان اين کتاب برگرفته از نام گياهي خودرو و بسيار معطر از تيره نعناعيان است. شعرهاي اين مجموعه 43 قطعه اي در قالب‌هايي چون غزل، رباعي و دوبيتي سروده شده و اشعار داراي مضاميني عاشقانه، عارفانه، اجتماعي و مذهبي است. اين سروده ها از بنياني محکم و فخيم برخوردار است و در عين حال از کلمات لطيف و زيبا در اشعار استفاده شده است. خواب ديدي شبي که جلادان،فرش دارالخلافه ات کردند گردنت را زدند با ساطور،به شهيدان اضافه ات کردند مي خروشيدي اينکه مي بينيد، شيميائي است، موميائي نيست نه ابوالهول ها نفهميدند،متهم به خرافه ات کردنت چارده سال مي شود ، يانه ، چارده قرن سخت مي گذرد بي قراري مکن خبر دارم ، سرفه ها هم کلافه ات کردند زخم ها، ماسک هاي اکسيژن ، چه مي آيد به صورتت،مومن تو بداني اگر که تاول ها چقدر خوش قيافه ات کردند شهر ها برج مست مي سازند، برج ها بت پرست مي سازند شرق ما حيف غرب وحشي شد، محو در دود کافه ات کردند فکر بال تو را نمي کردند، روح ترخيص مي شد از بدنت وتو بالي تخت مي ديدي، کفنت را ملافه ات کردند