مبحث گونه شناسيِ [ارائه شده در اين] کتاب، گرچه مبحث تازه اي نيست، ليکن تفاوت ديدگاه نظريه پردازان و پژوهشگران ايراني و غيرايراني فيلم مستند را بر مبناي تفاوت در معيارهاي آن ها براي طبقه بندي گونه هاي مستند، به خوبي روشن و تفسير مي کند و نهايتاً معلوم مي دارد که تفاوت و تمايز در تعاريف و ديدگاه هاي متنوع در هستي شناسي فيلم مستند، از کجا و از چه انتظارات و برداشت هايي ناشي شده است. ديگر توفيق شايان توجّه کتاب که پيشينه پژوهشي کمرنگي در متون تأليفي پژوهشگران ايراني سينماي مستند دارد، پرداختن به مقوله مهم و ضروري هنرهاي بلاغي (معاني، بديع و بيان) در فيلم مستند است که البتّه مقوله اي گسترده و نسبتاً پيچيده است، امّا در حد تعيين يک چهارچوب کلّي و سنجيده براي طرح آن، آغاز مناسبي در اين کتاب دارد. ديگر دستاورد کتاب، مدل سه بعدي وضع شده براي مطالعه (شکلي و غيرشکلي) فيلم مستند در انواع طبقه بندي هاست که در بخش چهارم کتاب آمده است.