سر و ته يک کرباس نوشته ي پيشواي داستان نويسي نوين در ايران، محمدعلي جمالزاده مي باشد. اين اثر درباره دوران کودکي نويسنده، برهه اي که در اصفهان زندگي ميگذرانده، مي باشد و به قول ايشان: اين کتاب تقريباً بالتمام داستان و سرنوشت کودکي نويسنده است و از آنجايي که ميدان آن حوادث و وقايع اصفهان است، آن را مي توان اصفهان نامه نيز خواند. نخستين اثر داستاني جمالزاده يکي بود يکي نبود در برلين انتشار يافت و پس از آن نثر داستاني جمالزاده به شيوه همان اثر نخست ادامه يافت. نثر جمالزاده، ساده و روان و به دور از تکلف و تعقيد در کلام مي باشد. تمام واژه ها، ترکيبات، اصطلاحات، مثلها و تکيه کلامها و دشنامها از زبان کوچه و بازار و از زبان محاوره گرفته شده است. اين شيوه در واقع شيوه اي مي باشد که همگام و همراه با جريان مشروطيت در ايران رشد و بالندگي يافت و جمالزاده به عنوان نخستين کسي که تکنيک هاي داستان نويسي غربي را به کار گرفت، اين شيوه و روش را به اوج رساند.