‌ هکوب: نه زنان، از من دست بداريد، بگذاريد اينجا که افتاده‌ام بخوابم. مهربانيِ ناخواسته، به هيچ روي، مهرباني نيست. آيا با دردي که مي‌کشم، رنجي که برده‌ام و بلاهايي که هنوز در راه‌اند، حيرت بايد کرد که از پاي درآيم؟ آه خدايان! شما که به گاهِ بينوايي به کاري نمي‌آييد، و با اين حال آن‌گاه که گرفتار بلا مي‌شويم، چار‌ه‌اي جز ياري خواستن از شما نداريم. اما بگذاريد براي آخرين بار از آن دوران خوش بسرايم، که بختِ نيکِ پيشينم افسوسِ شمايان را بر بختِ بدِ امروزم صد چندان مي‌کند. • بزرگ‌ترين اثر در ادبيات ضدجنگ جهان، ?? قرن پيش نوشته شده است. از آن زمان به بعد هيچ اثر ادبي، در توصيف يا تقبيح رُعب و وحشت و بيهودگي‌هاي جنگ به پاي زنان تروا نرسيده است. نمايشنامه‌اي که اوريپيد در سال ??? پيش از ميلاد بر صحن? تئاتر آتن برد. در آن روزگار بسيار دور، مردي به روشني ديد که جنگ چيست و آنچه را ديد در قالب نمايشنامه‌اي بي‌نظير و تاثيرگذار عرضه کرد. •