كتاب روانشناسي تصوير ذهني (سايكوسيبرنتيك،علم كنترل ذهن) ماکسول مالتز (10 مارس 1889 – 7 آوريل 1975) جراح زيبايي آمريکايي و نويسنده فيزيولوژي رواني جديد(1960)، که مجموعه اي از ايده هايي بود که او ادعا مي کرد مي تواند تصور شخص از خويش را بهبود بخشد. در نتيجه، شخص به سمت يک زندگي موفق تر و شکوفاتري کشيده مي شود. او کتاب هاي زيادي نوشت که در ميان آن ها فيزيولوژي رواني جديد براي مدت زيادي بالاترين فروش را داشت و روي مربيان خودياري زيادي تاثير گذاشت. جهت گيري او به سمت مجموعه ايده هايي که خودياري را عرضه مي کنند، پيش زمينه کتاب هاي خودياري امروزي به حساب مي آيد. در 1923 مالتز با مدرک دکتري پزشکي از دانشکده پزشکي و جراحي دانشگاه کلمبيا فارغ التحصيل شد. در 1960 فيزيولوژي رواني: يک راه جديد براي بيشتر زندگي کردن در زندگي براي اولين بار توسط پرنتيس – هال منتشر شد و در سال 1969 در قطع جيبي به چاپ رسيد. اين کتاب ديدگاه مالتز را درباره اينکه شخص بايد قبل از چيدن اهداف، ديد دقيق و مثبتي درباره خود داشته باشد، بيان مي کند؛ در غير اين صورت او در الگوهاي دنباله دار محدود کردن عقايد گير مي افتد. ايده هاي او روي مجسم کردن اهداف فرد متمرکز است و اعتقاد دارد که تصور از خويش سنگ بناي تمام تغييراتي است که در شخص رخ مي دهد. بر اساس مالتز، اگر تصور شخص از خود ناسالم يا ناقص باشد، تمام تلاش هاي او با شکست روبرو خواهد شد. مالتز به سبک علمي و تخيلي نيز مي نوشت، از جمله نمايش نامه به نام خراش ديده نشده (1946) و رمان زمان همين حالا است (1975). زندگي نامه او توسط خودش نوشته شد، به نام دکتر پيگماليون: زندگينامه يک جراح پلاستيک (1953) که کتاب معروف و تاثيرگذاري بود و در کتاب هاي ديگر درباره جسم و هويت نيز مورد بحث قرار گرفت. عنوان اين کتاب، پس از انتشار کار خودياري به نام دکتر فيزيولوژي رواني تغيير يافت. «تصوير ذهني» مايه ي اصلي شخصيت و رفتار انسان است.با تغيير تصوير ذهني، شخصيت و رفتار او تغيير مي کند. اما از اين هم بيشتر «تصوير ذهني» سر حدات فضائل انسان را مشخص مي کند. نشان مي دهد چه کاري از او ساخته است و چه کاري از او ساخته نيست. با توسعه ي تصوير ذهني دامنه ي عمل توسعه مي يابد. پرورش تصوير ذهني واقع بينانه و مناسب با ايجاد توانمندي ها و استعدادهاي جديد در انسان، عملا شکست را به موفقيت تبديل مي کند. نه تنها هنر روانشناسي تصوير ذهني به اثبات رسيده است بلکه توانسته به تبيين بسياري از پديده هاي از مدت ها پيش شناخته شده و درست درک نگرديده، کمک کند.از جمله امروز مدارک باليني بي شک و شبهه اي در زمينه هاي روانشناسي فردي، روان پزشکي و روان شناسي صنعتي دال بر وجود «شخصيت هاي موفقيت طلب»، «شخصيت هاي شکست طلب»، «شخصيت هاي مستعد خوشبختي» و «شخصيت هاي مستعد بدبختي»، «شخصيت هاي مستعد سلامت» و «شخصيت هاي مستعد بيماري» در حقايق مشهود زندگي بينش تازه اي مي آفريند. در زمينه ي «قدرت تفکر مثبت» بصيرت تازه اي ايجاد مي کند و مهم تر از آن توضيح مي دهد که چرا در برخي از افراد صادق است و در مورد برخي ديگر صدق نمي کند.«تفکر مثبت» بخصوص وقتي که با تصوير ذهني خود سازگار باشد به راستي که اعجاز مي کند اما در صورت ناسازگاري مادام که تصوير ذهني تغير نکرده، کارگر نمي افتد.