معرفي کتاب خون دل کتاب خون دل، کنکاشي تاريخي است بر نامه منشور روحانيت، نامه اي که امام خطاب به روحانيت نوشت و به «نامه? منشور روحانيت» معروف شد. در ابتداي اين نامه او به تشريح نقش بي بديل روحانيت راستين در حفظ کيان اسلام ناب محمدي پرداخت و تلاش ها و مجاهدت هاي آنان را در طول قرن ها مبارزه با انحرافات، کج روي ها و استعمار بيان کرد، جواد موگويي در کتاب خون دل با بررسي اين نامه به اين نکته ي مهم دست پيدا کرد که آنچه ايشان را در ماه هاي آخر عمر خويش به نوشتن اين نامه واداشت، هشدار و نهيب هاي ايشان نسبت به نفوذ جريان فکري جرياناتي در حوزه هاي علميه است که امام يادآوري آن را به آيندگان لازم مي داند. بخشي از کتاب خون دل ما در جنگ حس برادري و وطن دوستي را در نهاد يکايک مردمان بارور کرديم. ما در جنگ به مردم جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان داديم که عليه تمامي قدرت ها و ابرقدرت ها ساليان سال مي توان مبارزه کرد. جنگ ما کمک به افغانستان را به دنبال داشت. جنگ ما فتح فلسطين را به دنبال خواهد داشت. جنگ ما موجب شد که تمامي سردمداران نظام هاي فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت کنند. جنگ ما بيداري پاکستان و هندوستان را به دنبال داشت. تنها در جنگ بود که صنايع نظامي ما از رشد آن چناني برخوردار شد؛ و از همه? اين ها مهم تر، استمرار روح اسلام انقلابي در پرتو جنگ تحقق يافت. همه? اين ها از برکت خون هاي پاک شهداي عزيز هشت سال نبرد بود. همه? اينها از تلاش مادران و پدران و مردم عزيز ايران در ده سال مبارزه با آمريکا و غرب و شوروي و شرق نشأت گرفت. جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدني نيست. جنگ ما جنگ فقر و غنا بود. جنگ ما جنگ ايمان و رذالت بود و اين جنگ از آدم تا ختم زندگي وجود دارد. چه کوته نظرند آن هايي که خيال مي کنند چون ما در جبهه به آرمان نهايي نرسيده ايم، پس شهادت و رشادت و ايثار و از خودگذشتگي و صلابت بي فايده است! در حالي که صداي اسلام خواهي آفريقا از جنگ هشت ساله? ماست، علاقه به اسلام شناسي مردم در آمريکا و اروپا و آسيا و آفريقا، يعني در کل جهان، از جنگ هشت ساله? ماست. من در اينجا از مادران و پدران و خواهران و برادران و همسران و فرزندان شهدا و جانبازان به خاطر تحليل هاي غلط اين روزها رسماً معذرت مي خواهم و از خداوند مي خواهم مرا در کنار شهداي جنگ تحميلي بپذيرد. ما در جنگ براي يک لحظه هم نادم و پشيمان از عملکرد خود نيستيم. راستي مگر فراموش کرده ايم که ما براي اداي تکليف جنگيده ايم و نتيجه فرع آن بوده است. ملت ما تا آن روز که احساس کرد که توان و تکليف جنگ دارد، به وظيفه? خود عمل نمود. و خوشا به حال آنان که تا لحظه? آخر هم ترديد ننمودند. آن ساعتي هم که مصلحت بقاي انقلاب را در قبول قطعنامه ديد و گردن نهاد، باز به وظيفه? خود عمل کرده است. آيا از اينکه به وظيفه خود عمل کرده است نگران باشد؟ نبايد براي رضايت چند ليبرال خودفروخته در اظهارنظرها و ابراز عقيده ها به گونه اي غلط عمل کنيم که حزب الله عزيز احساس کند جمهوري اسلامي دارد از مواضع اصولي اش عدول مي کند.