کتاب «تنها در کنار هم: چرا از فناوري بيشتر و از يکديگر کمتر انتظار داريم» نوشته شري تورکل و با ترجمه محمد معماريان به همت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامي منتشر شد. نويسنده اين کتاب را در دو بخش و چهارده فصل تنظيم کرده است و در مقدمه مي‌نويسد: «رايانه‌ها فلسفه را به زندگي روزمره کشاندند؛ و بويژه، کودکان را فيلسوف کردند. در کنار بازي‌هاي ساد? الکترونيکي … کودکان مي‌پرسيدند آيا رايانه‌ها زنده‌اند؟ آيا شيو? فکر کردن‌شان متفاوت از انسان‌هاست؟ و در عصر ماشين‌هاي هوشمند، انسان بودن چه ويژگي خاصي دارد؟» خانم دکتر شري تورکل، استادتمام دانشگاه MIT در حوز? جامعه‌شناسي علم و فناوري است. تورکل مدرک دکتراي خود را در جامعه‌شناسي و روان‌شناسي شخصيت در سال 1976 از دانشگاه هاروارد گرفته است و به طور خاص در زمين? روان‌تحليل‌گري تخصص دارد. وي از ده? 1970 ميلادي تحقيقات خود را حول محور رابط? انسان و فناوري‌هاي جديد ارتباطي پي‌گيري کرده است. کتاب «تنها کنار هم» آخرين کتاب در سه‌گانه‌اي است که او پيرامون اين موضوع نگاشته است؛ دو کتاب پيشين او در اين‌باره عبارتند از: «خود ِ دوم: رايانه‌ها و روح انساني» (1984) و «زندگي روي صفح? نمايش: هويت در عصر اينترنت» (1955). اگر به فهم عميق‌تر از دنياي جديدي که روبات‌هاي اجتماعي و شبکه‌هاي مجازي ساخته‌اند علاقمنديد، اين کتاب برايتان جذاب خواهد بود. لازم به ذکر است که کتاب «تنها کنار هم: چرا از فناوري بيشتر و از يکديگر کمتر انتظار داريم» توسط انتشارات سوره مهر و در 544 صفحه به زيور طبع آراسته شده است.