علي صفايي حائري در کتاب «بهار رويش» مروري بر دعاهاي ورود و وداع ماه رمضان داشته است. مروري بر دعاهاي ورود ماه رمضان، رمضان، ريزش‌ها و رويش‌ها و مروري بر دعاهاي وداع ماه رمضان عناوين بخش‌هاي اين کتاب‌اند. آغاز کتاب نيز فرازهايي چند در شرح فضيلت اين ماه و ويژگي‌هاي ماه مبارک رمضان خواهيد خواند. «در ماه رمضان رزق خدا رزق وسيعي است؛ چون تنها به تن ما نمي‌خواهد رزق بدهد و تنها نان و آب و کشک و دوشاب نيست؛ عنايت وسيع و گسترده‌اي است که همه ابعاد وجودي ما را در بر مي‌گيرد: تن و حسّ و وهم و حافظه و فکر و تخيل و تعقل و تفکر و قلب و روح و سرّ مارا، همه را شامل مي‌شود؛ چون يک مراحلي از وجود ما هست که هنوز خود ما هم آنها را نمي‌شناسيم. او «فَإنَّهُ يعْلَمُ الِّسرَّ و أَخْفَي است، او به پنهان‌تر از پنهان ما هم آگاه است. ما براي او بارز و آشکار شده‌ايم، پيچيدگي‌ها و پوشش‌هايمان براي او حائل نيست. ما نمي‌فهميم که اين پيچيدگي‌ها با ما چه کرده و اين حجاب‌ها و سترها، چه محروميت‌هايي را بر ما تحميل کرده است.»