پيروزي انقلاب اسلامي ايران در بهمن ماه 1357 موجد دگرگوني‌هاي اساسي در روندهاي سياسي جاري و نهادهاي رسمي کشور شد که براي پي بردن به دامنه و حجم حقيقي اين تغييرات مي‌بايست هر کدام از آنها را در چارچوب روابط و مناسبات اجتماعي و سياسي حاکم بر دوران خودش سنجيد. «برگي از خطه کشوين» تنها به بررسي يکي از اين تشکل‌ها در ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي مي‌پردازد و فعاليت آن‌ را در دو برهه قبل از پيروزي انقلاب و پس از آن تا اوايل جنگ تحميلي هشت ساله عراق عليه ايران بررسي مي‌کند. هدف از انجام اين تحقيق، چنانکه مؤلف در اثرش بيان کرده در درجه نخست معرفي پديده «جمعيت حافظ وحدت قزوين» از ابتداي تشکيل آن در بهمن 1357 تا زمان انحلال در نيمه دوم سال 1360 است. هدف مسعود آتشگران در مرحله بعد آگاهي دادن نسبت به ماهيت خودجوش پديده‌هاي اجتماعي است و در پايان کشف داده‌ها و اطلاعات و رسيدن به يافته‌هايي از حرکت سيال اجتماعي دوره معاصر است که در حقيقت گوشه‌اي از زندگي اجتماعي مردم ايران محسوب مي‌شود. از اين منظر پژوهش حاضر اگرچه بر بنياد بررسي سازماني محلي و کوچک همچون جمعيت حافظ وحدت در قزوين بنا شده اما به جهت ساختار کلان نقادانه‌اي که مؤلف براي پرداختن به مساله و تحليل آن اتخاذ کرده است، مطالعه آن مي‌تواند براي طيف‌هاي متنوع اجتماعي و اقليمي سودمند باشد؛ چنانکه ميزان اقبال مخاطبان از اين اثر طي مدت کوتاهي که از انتشار آن مي‌گذرد نيز مويد همين مطلب است.