كتاب امام امين روايتي داستاني از زندگي امام موسي کاظم(ع) آهسته گفت: ‘پس نميخواهي براي بيرون آمدن خود از اين سياه‌چال چاره اي کني؟ پسرعمويت هارون به من گفته است که سوگند خورده تو را رها نکند؛ مگر آنکه از او طلب عفو و بخشايش کني. حتي اگر نزد وزيرش يحيي برمکي نيز اقرار به گناه و تقاضاي بخشش کني، به اندازهاي که خليفه پشت بر قسم خويش نکرده باشد، عذرت را خواهد پذيرفت و رهايت خواهد کرد.’ » دقايقي به سکوت گذشت. انتظار از چشمان مسيب بن زهير ميباريد. دستان امام را در دست گرفت و گفت: «خوب، شما در جواب او چه گفتيد؟ » امام سر به آسمان بلند کرد و به آرامي گفت: «به او گفتم:‘چند روزي بيشتر تا اجلم باقي نمانده است. به هارون بگو هر روز که تو به عيش و عشرت ميگذراني، بر من به رنج و سختي ميگذرد. ين روزها به هر شکل تمام خواهد شد. به زودي خبر وفات من به تو ميرسد و تو در فرداي قيامت، در پيشگاه عدل الهي، بر زمين زانو ميزني، و آنگاه معلوم ميشود ظالم و ستمگر کيست.’