«بازجويي» واژه‌اي است که در دنياي مجازي و حقيقي امروز زياد با آن برخورد کرده‌ايم. چه در فيلم‌ها و قصه‌ها و سريال‌هاي تلويزوني و چه در اخبار داخلي و خارجي. با وجود اشاره‌هاي فراوان به موضوع بازجويي در رسانه‌هاي مختلف، تقريبا هيچ جا به موضوع اخلاق در بازجويي اشاره‌اي نشده‌است؛ موضوعي که زير مجموعه مباحث داغ حقوق بشر است. مجرمان بر چه اساسي شکنجه مي‌شوند؟ آيا کساني که به اتهام قتل، همکاري در جرايم اقتصادي و امنيتيِ ملي و بين المللي بازجويي و شکنجه مي‌شوند حقوقي هم دارند؟ اگر اين‌چنين است، اين حقوق چيست؟ آيا کساني که از مجرمان خطرناک مانند تروريست‌ها بازجويي مي‌کنند مجازند که به هر شيوه‌اي از آنها اعتراف بگيرند؟ يا قوانين و محدوديت‌هايي هم در اين باره وجود دارد؟ مايکل اسکرکر در «اخلاق باز جويي» به مسئله بازجويي در کشور آمريکا پرداخته‌ است. اسکرکر اين موضوع را در دو فصلِ بازجويي براي اعمال قانون در داخل کشور و بازجويي در شرايط بين‌المللي بررسي کرده‌است. در فصل اول تمرکز او بر حقوق مجرمان داخلي، چگونگي برخورد با آنها و شيوه‌هاي اقرارگيري از آنها است و بخش دوم بيشتر به بازجويي در عمليات نظامي و اطلاعاتي در عرصه بين‌المللي مي‌پردازد و مباحثي نظير حقوق کنش‌گران غير حکومتي، مانند چريک‌ها، تروريست‌ها و زندانيان جنگي را مطرح مي‌کند. اين اثر رويکردي کاربردي دارد ولي به بحث‌هاي دانشگاهي کنوني درباره دفاع از خويش، تعهد سياسي، رضايت سياسي و حقوق «رزمندگان غير قانوني دشمن» نيز کمک مي‌کند؛ بنابراين، علاوه بر علاقه‌مندان به مباحث حقوقي و سياسي، براي دانشگاهيان و متخصصان حوزه‌هاي حقوق، فلسفه، عدالت کيفري و امنيت ملّي نيز مفيد و جذاب است.