درباره کتاب چهل هفته انتظار نازنينم! امروز روز بيستم زندگي جنيني توست. مادرت تمام ديشب و امروز را با هيجان خاصي به تو فکر مي‌کرد. وقتي پدرت را ديدم با اشتياق عجيبي گفتم: «از امروز قلب او مي‌تپد» آري بيستمين روز جنيني، آغاز تپش قلب هر انسان است. بگو ببينيم، تو با اين قلب چه خواهي کرد؟ با قلب پاکت چه کسي را دوست خواهي داشت؟ نازنينم! مواظب قلب رئوفت باش که امواج خروشان خودخواهي‌ها و طوفان‌هاي سهمگين شهوات و بادهاي سرد و بوراني حسادت‌ها و رياکاري‌ها آن را له نکنند، آن را نپوسانند، آن را تکه تکه نکنند و اگر روزي خواستي دريچه قلبت را به روي آفتاب بگشايي؛ خوب بينديش که مي‌خواهي قلب پرشورت را به کدامين قلب پيوند بزني،‌که آيا با اين اتصال محبت‌آميز آيينه دلت صيقل مي‌خورد يا کدر مي‌شود، که اين پيوند، قلب تو را وسعت مي‌بخشد آنقدر که به ياد هم? هستي بتپد يا آن را کوچک مي‌کند، آنقدر که حتي به انداز? شخص سومي هم جا نداشته باشد. ببين که اين رشت? پيوند، تو را از محدوديت‌ دنيا آزاد مي‌کند يا در مال و منال دنيا طناب پيچ مي‌نمايد، آنقدر که نتواني در هواي عبوديت حتي لحظه‌اي تنفس کني. ببين که قلبت چشمه مي‌شود يا مرداب. ببين که آيا هنوزهم خدا را با هم? صفاتش دوست داري؟...