معرفي کتاب چليپاي قلم زندگي نامه داستاني ميرعمادالحسني «چليپاي قلم» شرح حال داستاني ميرعماد الحسني، خوش نويس برجسته دوره صفوي، است که براساس زندگينامه وي به نگارش درآمده است. ميرعماد الحسني از بزرگ ترين نستعليق نويسان بوده است. وي نزد ملامحمدحسين تبريزي و باباشاه اصفهاني خط آموخت و کتاب هاي بسياري از جمله گلستان و بوستان و ديوان حافظ را کتابت کرد. نويسنده، داستان را از مسافرت ميرعماد، جواني با استعداد، به تبريز آغاز مي کند. دايي او در آنجا صحافي دارد و وي را به ملامحمدحسين خطاط معرفي مي کند. ميرعماد ضمن مشق خط، دروس ديني را در مدرسه و حوزه علميه طالبيه ادامه مي دهد. مدتي بعد به قزوين مي آيد و از آنجا روانه سفر حج و زيارت کربلا مي گردد. بعد از مدتي به اصفهان سفر مي کند و پس از شاگردي در محضر استادان، به قزوين مي رود. با انتقال پايتخت از قزوين به اصفهان، ميرعماد وارد دربار مي شود. مهدي الماسي در مورد عنوان اين کتاب،گفت: چليپا معاني متعددي دارد از جمله صليب، زلف و يک حالتي در خوش نويسي براي مورب نويسي است. همچنين اين عنوان اشاره دارد به پايان داستان که ميرعماد به دستور غير مستقيم شاه عباس کشته و به صليب کشيده مي شود. در واقع خوش نويسي که به چليپا کشيده مي شود. در بخشي از کتاب آمده:« ملا گفت: سرنوشت ما از اول حق نوشت، خوش نويس است و نخواهد بد نوشت. » بعد، چند برگ کاغذ از دست مير گرفت و همان طور که نگاه مي کرد، گفت: «بايد نسبت و تناسبات همه اجزاي خطت با يکديگر هماهنگ باشد. وقتي حروف هم جنس و شکل هاي مشابه يک سطر يا قطعه با قلمي که نوشته شده به يک اندازه و موافق هم باشد و از حدود معينش خارج نشود و اجزاي مشابه اش به نظر يکسان بيايد و کوچک و بزرگ ننمايد، نسبت خط رعايت شده است. به دايره هاي ‘ش’، ‘ي’ و ‘ن’ در همين چليپايي که نوشته ام دقت کن!»