«هم? انسان‌ها در زندگي با تراژدي آشنايند. اما تراژدي، به عنوان صورت نمايشي، جهان‌شمول نيست». اين آغاز سخن اشتاينر در مرگ تراژدي است؛ بنابراين، او در اين اثر مي‌کوشد نخست جوهر تراژدي يونان باستان را بشناسد و سپس دلايل زوال آن را تا ده? شصت قرن بيستم بررسي کند. مرگ تراژدي در سال 1961 منتشر شد. اين کتاب حاصل سخنان اشتاينر در کلاس‌هاي درس دانشگاه پرينستون آمريکاست که بعدها در قالب کتاب منتشر شد.. کل اين اثر کوششي است در راستاي ادبيات تطبيقي، آن‌هم به‌گونه‌اي که پنج ده? پيش رايج بود. جوانان نمايشنامه‌نويس اروپايي که در ده? شصت به دنبال دگرگوني و انقلاب در هنر نمايشي بودند، پاي سخن خيلي‌ها، از جمله اشتاينر، مي‌نشستند. اين کتاب براي آن دسته از پژوهشگران و نمايشنامه‌نويسانِ جوياي شناخت بهترِ مباحث نظري دربار? تراژدي يونان باستان در گذر زمان، سودمند است. جورج اشتاينر، استاد ادبيات تطبيقي، را درياي دانش (polymath) مي‌دانند، کسي که چندين زبان مي‌داند و در بحث‌هايش از اين برخورداري به خوبي استفاده مي‌کند. او در اين اثر به وضوح نشان مي‌دهد که از سلسل? نويسندگان جدلي است؛ زيرا بر بحث‌هايش نقط? پاياني نمي‌گذارد. ديرزماني است که زايش تراژدي نيچه در دسترس علاقمندان بوده است؛ اينک خوب است مرگ تراژدي نيز کنار آن بنشيند؛ دست‌کم، خواننده با حضور دو يارِ رقيب، دو انديش? جدلي، آشنا مي‌شود؛ و اين به نسبي‌شدن ديدگاه‌ها کمک مي‌کند.