در اين کتاب به رويکردهاي نظري و زيبايي‌شناسي در خصوص تئاتر و تعليم و تربيت در دو دوره زماني پيشرفته‌اي اوليه تئاتر در اروپا و امريکا تا پايان جنگ جهاني دوم و مشارکت‌هاي سازمان‌يافته ميان تئاتر و تعليم و تربيت پس از دو جنگ جهاني پرداخته شده است. مباحث مطرح‌شده در اين کتاب شامل استفاده از تئاتر جهت مبارزه براي اصلاحات در زندان‌ها؛ تئاتر کارگران تئاتر در آموزش‌وپرورش و استفاده از عملکرد آن در شرايط مختلف اجتماعي و تاريخي است.