بازي يه قل دوقل از فراگيرترين بازي­هاي کهن ايران زمين است که در هر شهر و ديار، نامي ويژه دارد. اين بازي از دسته بازي­هاي مهارتي است که با ساده­ترين حرکت­ها آغاز و با نظمي منطقي در هر دور بازي دشوارتر مي­شود.کودکان، مشاهدة دقيق، تمرکز، تطابق دست و چشم و سرعت عمل را در اين بازي تمرين مي­کنند. بازي يه قل دوقل در بين چوپانان و کودکان روستايي رواج بسيار داشته است. اسباب اين بازي در ايران اغلب سنگ­ريزه­هاي کوچک يا ريگ است که در طبيعت به فراواني يافت مي­شود البته براي اينکه از طبيعت چيزي کم نکنيم در اين بسته از سنگ­هاي صنعتي استفاده شده است؛ گو اينکه به هر صورت سنگ منشائي طبيعي دارد.يکي از ويژگي­هاي اين بازي اين است که به هرکجاي جهان که سفر کنيد نياز به اسباب خاصي ندارد. البته در کشورهاي آسياي دور مثل ژاپن، چين، اندونزي و مالزي اين بازي با کيسه­هاي کوچک پارچه­اي که با مواد مختلف پر شده­اند بازي مي­شود. از همين رو براي آشناي شما پنج کيسه پارچه­اي که با مواد پرکننده پرشده­اند هم در اين بسته وجود دارد. البته روال بازي و راه و رسم آن در اغلب کشورها مثل هم است.