از رنجي که مي‌بريم دومين مجموعه داستاني جلال آل‌آحمد است که ابتدا در سال ???? منتشر شد. کتاب شامل هفت داستان کوتاه به نام‌هاي: «دره خزان زده»، «زيرابي‌ها»، «در راه چالوس»، «آبروي از دست رفته»، «محيط تنگ»، «اعتراف» و «روزهاي خوش» است. در اين کتاب نويسنده رويکردي سياسي دارد و سعي مي‌کند وضعيت زندانيان سياسي رژيم شاه را نشان دهد. او به زندانياني اشاره مي‌کند که زير شکنجه هستند و شرايط دشواري دارند. البته تمام کتاب به موضوعات سياسي اختصاص ندارد بلکه بعضي داستان‌ها مانند «در راه چالوس» بيشتر به وضعيت اجتماعي ايران مي‌پردازد. در بخشي از داستان «در راه چالوس» مي‌خوانيم: از بابل به همراه شخصي به نام اردويي با اتوبوس تهران به سمت چالوس حرکت کرديم، در راه با هم به صحبت پرداختيم، او ماشين‌دار بود و در جاده شمال کار مي‌کرد، عضو حزبي هم بوده، از لو رفتنش و تعقيب و گريز و فرارش و از دست دادن مال و ماشين و دستگير شدن برادرش و دور ماندن از زنش و اينکه ديگر بياباني شده و تنها در آن‌جا مي‌تواند بماند … براي او زندگي فقط موقعي تحمل کردني بود که بتواند دوباره پشت رل ماشين به پيشواز يک دسته مسلح کلاردشتي برود…