صد و شصت و يک نفر از بزرگ‌ترين چهره‌هاي تاريخ اينجا جمع شده‌اند تا عادت‌هاي زندگي خود را به شما نشان دهند. «ميسون کاري» اين صد و خرده‌اي آدم را با دقت و حساسيت زياد انتخاب کرده تا از لابه‌لاي آداب روزانه و سبک زندگي‌شان بتواند يک دايره‌المعارف کوچک براي راه درست زندگي کردن را به انسان‌ها بياموزد. اين کتاب مي‌تواند مرز بين زندگي روزانه و زندگي روزمره را کاملا مشخص کند. در اين کتاب مي‌بينيد که چطور با رعايت چند نکته‌ي کوچک در زندگي مي‌توانيد به جاي بيشتر کار کردن، بهتر کار کنيد، آسودگي و خلاقيت را با هم داشته باشيد، و در کمترين زمان ممکن، به بيشترين بازدهي برسيد. اين کتاب هيچ شباهتي به کتاب‌هاي روان‌شناسي در بازار کتاب ندارد. زبان کتاب بسيار ساده و روان است. در واقع اين کتاب بيش از اين که شبيه به کتاب‌هاي خودپروري باشد، اثري است پر از حکايت‌هاي کوتاه و پندهاي آموزنده. نويسنده اصلا از بحث‌هاي ريشه‌اي و علمي صحبت نمي‌کند. از همان اول با خاطرات و داستان‌هاي واقعي سروکار داريم که بدون اشاره‌ي مستقيم نويسنده مي‌تواند پيامش را به مخاطب منتقل کند. اين سبک نوشتن توانسته کتاب را از فضاي خشک و کسالت‌بار کتاب‌هاي مشابه دور کند و حال و هواي جذاب و پرکششي به آن بدهد. آداب روزانه با اين هدف نوشته شده تا بتواند با گردآوري ناب‌ترين ايده‌ها براي زندگي، تلنگري به مخاطبانش بزند. از دل داستان‌هاي اين کتاب مي‌توانيد از اين عادت‌ها و آداب الهام بگيريد و زندگي تازه‌اي را شروع کنيد. همين که بدانيد حتي بزرگ‌ترين آدم‌ها هم گاهي در زندگي دچار چنان روزمرگي و سرگشتگي مي‌شدند که نمي‌توانستند دست به هيچ کار مفيدي بزنند، خودش مايه‌ي دلگرمي است. اينجاست که يک حقيقت بزرگ فاش مي‌شود: خيلي از چيزهايي که در زندگي آزارتان مي‌دهد، براي تمام انسان‌ها مشترک است. فقط بايد راه مبارزه با اين موانع دلسرد کننده را ياد بگيريد تا بتوانيد از وقت و انرژي خود بيشترين استفاده را ببريد. از اين‌ها گذشته، در اين کتاب ياد مي‌گيريد که همه چيز از اول هميشه خيلي هم آسان و راحت نبوده است. هر کار بزرگي را بايد با قدم‌هاي کوچک شروع کرد تا آرام آرام بتوانيد مسير حرکت خود را واضح‌تر ببينيد و به مقصد برسيد. در اين جمع، همه جور آدمي پيدا مي‌شود، از نويسنده و فيلسوف گرفته تا موسيقي‌دان و نقاش. در اينجا هم رد پاي افراد معروف چند قرن گذشته ديده مي‌شود و هم چهره‌هاي سرشناس معاصر. مطالب کتاب هم بسيار متنوع است و درباره‌ي هر موضوعي، حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد. در اين کتاب از تفکرات عميق و مکتب‌هاي عجيب و غريب هنري و فلسفي خبري نيست. همه چيز خيلي ساده نوشته شده است. اين که اين افراد چه ساعتي مي‌خوابيدند، چقدر کار مي‌کردند، تحت چه شرايطي دچار اضطراب مي‌شدند، همه نکات ظريف و کوچکي است که مي‌تواند راه حل خيلي از نگراني‌هاي انسان‌هاي سرگردان معاصر را برطرف کند. مطالب اين کتاب شايد به نظر خيلي از مخاطبان آشنا يا حتي کليشه باشد. اما هنگام خواندن اين آن‎‌ها بايد از خودتان بپرسيد اگر قبلا اين حرف‌ها را شنيده‌ايد، چقدر از آن‌ها در زندگي استفاده کرده‌ايد. تکرار برخي مطالب در دنياي خودپروري و روان‌شناسي به معناي گرته‌برداري از روي آموزه‌هاي ساير نويسندگان نيست. بلکه نشان مي‌دهد اين‌ها اصولي هستند که افراد مختلف به اهميت آن‌ها پي برده‌اند و آن‌ها را در زندگي خود پياده کرده‌اند. فصل‌هاي کتاب براساس هر چهره‌ي سرشناس، جدا شده است. بهتر است اين فصل‌ها را به ترتيب بخوانيد. مطالب اين کتاب طوري پشت سر هم رديف شده‌اند که مثل يک نردبان پله پله شما را بالا مي‌برند و به تعالي مي‌رسانند. با اين حال اگر چندان وقت براي مطالعه نداريد، مي‌توانيد فصل‌ها را براساس نام افراد مورد علاقه‌ي خود را انتخاب کنيد و بخوانيد. کتاب آداب روزانه سن‌وسال و جنسيت نمي‌شناسد. کاپلان توانسته به سادگي با کلام گرم و صميمي خود، مرزهاي جغرافيايي را بشکند و کتابي براي انسان بنويسد؛ انساني که به دنبال رشد و تعالي فکري و جسمي است.