شايد نام آتش بدون دود را با سريالش که در سال‌هاي ?? و ?? از تلويزيون پخش مي‌شد به ياد داشته باشيد، شايد هم با خواندن اين رمان طولاني، روزها و شب‌هايتان را با داستاني دلنشين گره زده‌ايد. بهرحال، اين اثر داستاني است که نوشتنش سي‌سال زمان برده و جايزه لوح زرين و ديپلم افتخار بيست سال ادبيات داستاني ايران و جوايز ديگري چون براتيسلاوا، تعليم‌ و تربيت يونسکو و کتاب ‌سال ايران را براي نويسنده‌اش، نادر ابراهيمي به ارمغان آورده است. رمان هفت جلدي که در سه کتاب مجزا منتشر شده است و روايتي از زندگي چندين نسل يک خانواده است. در اين يادداشت نگاهي به اين رمان زيباي ايراني مي‌اندازيم. حرف اصلي حرف اصلي اين رمان عشق است. اما عشق نه از آن نوع معمولي که در ديگر کتاب‌ها خوانده‌ايم. عشقي پرشور که غرور و خشونت را هم در درونش مي‌پرورد. در کنار عشق، زبان شاعرانه‌ي نادر ابراهيمي آنچنان زيبايي‌هاي ترکمن صحرا را تصوير مي‌کند که مي‌توان چشم‌ها را بست و خود را آنجا تصور کرد. رويارويي جهل با علم و دانايي هم موضوع ديگري است که اين کتاب بازتاب مي‌دهد و نمايانگر اختلاف نظر ميان دو نسل است.